تأثیر روغن زیتون خالص برای مقابله با سرطان سینه

به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، تحقیقات جدید نشان داده است که روغن زیتون طبیعی و خالص حاوی مواد شیمیایی شفابخش موسوم به فیتوکمیکال است. به گفته محققان این ماده می‌تواند سلول‌های سرطانی را مورد هدف قرار داده و حتی قابلیت آن را دارد که سلول‌های بیماری‌زا و مخرب را نابود کند.

این تحقیق که در مجله سرطان بى.ام.سی به چاپ رسیده، ارتباط بین رژیم‌های غذایی مدیترانه‌ای غنی از روغن زیتون و کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه را مورد تأیید قرار داده است.

محققان تأکید کردند؛ یافته‌های ما برای اولین بار نشان می‌دهد که تمام فنول‌های اصلی موجود در روغن زیتون کاملاً خالص، به میزان قابل توجهی فعالیت ژن عامل بروز سرطان سینه در انسان را متوقف می‌کند. این ژن HER2 نام دارد که عامل بروز سرطان سینه است. روغن زیتون طبیعی نیز روغنی است که از فشردن میوه زیتون بدون استفاده از روش‌های گرمایی و شیمیایی به دست می‌آید. با این روش روغنی به دست می‌آید که حاوی فیتوکمیکال‌ها است. گفتنی است که این ماده شیمیایی مفید در روش‌های فرآوری زیتون از بین می‌رود.([1])

تأثیر فقر آهن در کودکی بر کاهش قدرت یادگیری

فقر آهن شایع‌ترین بیماری خونی شناخته شده در سراسر دنیاست که در 6 ماهگی تا 2 سالگی بیشتر دیده می‌شود.

این بیماری با توجه به تأثیری که در این سن بر روی ارگان‌های حیاتی به ویژه مغز می‌گذارد، می‌تواند باعث کاهش قدرت یادگیری و اختلالات گفتاری شود؛ لذا پیشگیری و تشخیص به موقع و درمان آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بر اساس نتایج یک پژوهش در کشور ما رعایت الگوی صحیح مصرف مکمل‌های آهن با تجویز و تحت نظر پزشک باعث کاهش آنمی فقر آهن خواهد شد.

در این بررسی آمده است: مصرف شیر گاو به تنهایی باعث آنمی فقر آهن می‌شود.

یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که مصرف قطره آهن همراه غذاهای حاوی ویتامین ث مانند: آب‌میوه، پیروی نکردن از رسوم غلط غذایی و در صورت امکان آزمایش خون و ارزیابی شاخص‌های خونى، می‌تواند در پیشگیری از آنمی کمبود آهن مؤثر باشد.

در حال حاضر توزیع قطره آهن در برخی از مدارس کشور انجام می‌شود، اما متخصصان تأکید می‌کنند والدین از وضعیت فقر آهن کودکان خود غفلت نکنند.([2])

کاهش التهاب مفاصل با مصرف سبزی

بر اساس نتایج حاصله از مطالعات جدید، مصرف میوه و سبزی می‌تواند احتمال التهاب مفاصل در بیماری روماتیسم مفصلی را کاهش دهد. دانشمندان آمریکایی در مطالعاتی نشان دادند؛ ترکیبات موجود در سبزی‌ها و میوه‌ها که سازنده رنگ زرد و نارنجی آن‌ها هستند، خاصیت ضدالتهابی دارند.

آنتی­اکسیدان موجود در گوجه‌فرنگی یک ترکیب آنتی‌اکسیدان قوی محسوب می‌شود که اگر به صورت منظم و روزانه مصرف شود، خطر ایجاد التهاب مفاصل را تا 4 برابر کاهش خواهد داد.([3])

زعفران؛ شادی‌بخش و توان­بخش قلب

بسیاری از ما گمان می‌کنیم زعفران فقط برای خوش‌رنگ کردن غذاست؛ در حالی که خواص درمانی این ادویه معطر آن‌قدر زیاد است که به راحتی حاضر می­شویم برای آن بهای زیاد بپردازیم.

زعفران شادی‌بخش و ضدافسردگی است؛ همچنین به هضم طبیعی غذا و تقویت معده کمک می‌کند. به گفته پزشکان متخصص تغذیه، زعفران علاوه بر ایجاد شادی و آرامش به دلیل داشتن آنتی‌اکسیدان به عنوان توان‌بخش قلب و پیشگیری کننده از بیماری‌های قلبی و سرطان نیز مطرح است. تقویت حافظه و یادگیرى، کاهش فشارخون، رفع بی‌نظمی‌های قاعدگی زنان، کاهش چربی خون، درمان آسم و رفع نفخ شکم از دیگر خاصیت‌های درمانی زعفران محسوب می‌شود.

نتایج برخی تحقیقات نشان می‌دهد در آینده‌ای نزدیک، زعفران یکی از مهم‌ترین جایگزین‌های داروهای شیمیایی خواهد بود. این ماده خوراکی علاوه بر آن‌که محرک و تقویت‌کننده تمایلات جنسی است، به عنوان مسکن به ویژه درمان دردهای لثه و قولنج نیز تأثیرگذار است.

تحقیقات پزشکی ثابت کرد؛ زعفران خواص ضدسرطانی داشته و به عنوان یک داروی ضدتومور و جمع‌کننده رادیکال‌های آزاد عمل می‌کند. زعفران ضدتشنج، اسپاسم، آلزایمر و پارکینسون است و برای درمان دردهای عصبی و کم‌خوابی نیز مفید است.([4])

آلو؛ بهترین درمانگر سرگیجه و پیشگیری از سرطان

نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد؛ افرادی که به حالت تهوع و سرگیجه دچار می‌شوند، بهتر است روزانه چند عدد آلو مصرف کنند. مصرف این میوه تأثیر زیادی در پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی و سرطان دارد.

طبیعی‌ترین و بی‌خطرترین راه معالجه یبوست و همورویید (بواسیر) استفاده از اشکال مختلف آلوی تازه و خشک است؛ چرا که آلو به دلیل داشتن فیبر غذایى، برای کنترل قندخون، جلوگیری از یبوست و حفظ سلامت دستگاه گوارش مفید است. یکی دیگر از ترکیبات قابل توجه در این میوه، فیبر است که سبب کاهش سرعت جذب مواد مغذی به ویژه قندها شده و در عین حال میزان حساسیت به انسولین را نیز افزایش می‌دهد؛ بنابراین مصرف آلو می‌تواند در کنترل قندخون نیز مؤثر باشد.

تحقیقات به عمل آمده نشان می‌دهد که آلو سرشار از ویتامین‌های ای و سی و کربوهیدرات، آهن و کلسیم است و مصرف آن به صورت پخته برای افراد مسن توصیه می‌شود. آلو حاوی مقدار زیادی فسفر است و در افزایش قدرت فعالیت‌های ذهنی و حفظ سلامتی کبد تأثیرگذار بوده و باعث سم‌زدایی سیستم گوارشی نیز می‌شود.

این میوه کم و بیش در مناطق مختلف پرورش می‌یابد که دارای انواع مختلفی مثل: آلو بخارا، آلو زرد، آلو سیاه، آلوچه است و در تهیه غذاهای مختلف؛ از جمله مرغ، کوفته، خورش به، خورش سیب، خورش اسفناج و فسنجان به کار می‌رود.([5])

گشنیز؛ برطرف کنجد و کاهش فشارخون کننده بیماری‌های عفونی روده

پزشکان متخصص تغذیه معتقدند؛ سبزی گشنیز دارای خاصیت ضدباکتری است و بیماری‌های عفونی روده را برطرف می‌سازد. گشنیز معده را تقویت می‌کند و مصرف تخم آن همراه غذا، به هضم کمک می‌کند. برای نرم کردن سینه می‌توان از جوشانده تخم گشنیز استفاده کرد. گشنیز تقویت کننده قلب نیز هست.

این سبزی خواب‌آور، مسکن و آرام‌کننده است و مسمومیت‌های حاصل از مواد پروتیینی را برطرف می‌کند. گشنیز تشنگی را برطرف و طحال را تمیز و تقویت می‌کند.([6])

کنجد و کاهش فشارخون

کنجد دارای پروتیین، لسیتین و ویتامین‌های بى، دى، ای و اف است.

روغن کنجد مرکب از حدود 70 درصد اسیدهای چرب اشباع نشده، مانند: لینولئیک اسید، اولئیک اسید و مقداری اسیدهای چرب اشباع شده است.

روغن کنجد یکی از روغن‌های اشباع نشده و مفید برای بدن است و در آمریکای شمالی و کانادا به مقدار زیاد مصرف می‌شود. این روغن نه تنها کلسترول بدن را بالا نمی‌برد، بلکه آن را کاهش می‌دهد.

برای رفع قولنج، کنجد را آسیاب کرده و با سرکه مخلوط کنید و به مقدار نصف وزن کنجد، مغز بادام پوست کنده را به آن اضافه کرده و به صورت پودر، هر روز یک قاشق سوپ­خوری از آن میل کنید.

کنجد گرفتگی صدا را از بین می‌برد و نرم کننده معده و روده است. کره کنجد غذای خوبی برای رشد بچه‌ها و نرم کننده معده و روده است و فشارخون را کاهش می‌دهد. کنجد ضد روماتیسم است و برای رفع ناراحتی کیسه صفرا مفید می­باشد. دم‌کرده برگ کنجد اسهال‌خونی را برطرف می‌کند. روغن کنجد برای رفع تنگی‌نفس، سرفه خشک و زخم ریه مفید است. از روغن کنجد در سالاد نیز استفاده می­شود.

گفتنی است کنجد با همه خواصی که دارد برای معده ضعیف مناسب نیست؛ زیرا هضم آن سنگین است. این‌گونه اشخاص باید آن را با عسل، یا سرکه بخورند.([7])

کته یا چلو؟!

برنج پس از نان، پرمصرف‌ترین ماده غذایی در الگوی غذایی ایرانیان است. از گروه غلات و منبع خوبی از کربوهیدارت‌های پیچیده به شمار می­آید. میزان چربی آن بسیار ناچیز و فاقد کلسترول است. پروتیین آن ایجاد حساسیت نمی‌کند و قابلیت هضم آسانی دارد.

کربوهیدارت‌های پیچیده برنج در مقایسه با کربوهیدارت‌های ساده، مانند: قند و شکر در روده هضم و جذب آهسته‌تری دارد. با مصرف آن قندخون بلافاصله بالا نمی‌رود. به همین دلیل بسیاری از گونه‌های برنج به خصوص سبوس‌دار آن برای افراد دىابتی ـ در مقادیر توصیه شده ـ مناسب است. پروتیین برنج در مقایسه با دىگر غلات کیفیت مناسب‌تری داشته و سرشار از اسیدهای آمینه ضروری است. ترکیب برنج با حبوبات باعث بالا رفتن کیفیت پروتیین آن می‌شود. پروتیین برنج برای افرادی که به پروتیین گندم (گلوتن) حساسیت دارند مناسب‌ترین انتخاب است. برنج از نظر ویتامین‌ها؛ به ویژه ویتامین‌های گروه ب و ای غنی بوده و سرشار از املاح معدنى، نظیر: پتاسیم،‌ فسفر، کلسیم، منیزیم، آهن و روی است. برنجی که زیاد ساییده و صیقلی گشته و به اصطلاح سفید شده باشد قسمت اعظمی از مواد مغذی خود را در حین فرآیند سبوس‌گیری از دست می­دهد و فاقد مواد مغذی است، که مصرف زیاد آن به تنهایی می‌تواند تا حدی موجب یبوست و در طولانی مدت منجر به کمبود ویتامین ب در مصرف کننده شود. به نظر کارشناسان تغذیه جایگزین کردن برنج سبوس‌دار، یا قهوه‌ای می‌تواند به رفع این مشکل بینجامد. در کشورهای توسعه یافته پس از گرفتن سبوس برای تولید برنج سفید که ارزش غذایی آن کاهش یافته، برنج را غنی‌سازی می‌کنند و کاهش سطح فسفر، پتاسیم، آهن و ویتامین‌های ب را با اضافه کردن دوباره این مواد به محصول جبران می‌سازند.

چگونگی پخت نیز در حفظ، یا کم شدن ویتامین‌ها و املاح برنج مؤثر است.

در پخت برنج برخی خانواده‌ها آن را به صورت کته و عده‌ای به صورت چلو (آبکشی) طبخ می‌کنند. واقعیت این است که معمولاً برای حفظ ویتامین‌های برنج توصیه می‌شود آن را به صورت کته بپزند و آبکش نکنند؛ چرا که پختن برنج به صورت آبکش باعث خارج شدن ویتامین‌های محلول در آب آن، نظیر: ویتامین ب و ث می‌شود؛ اگرچه این ویتامین‌ها در پخت، یا شست‌وشوی برنج نیز ‌کاهش می­یابد. مثلاً هنگام شستن 2 درصد افت کرده و اگر آب پخت بیرون ریخته شود به حداکثر مقدار افت؛ یعنی 10 درصد می‌رسد. آبکش برنج و پخت آن در آب زیاد و دور ریختن آب برنج به ـ‌ علت کاهش ویتامین‌های محلول در آب و برخی املاح ـ توصیه نمی‌شود.

نکته: معمولاً برنج کهنه از برنج نو بهتر است. برای نگه‌داری از برنج و جلوگیری از خراب شدن آن هیچ‌گاه برنج را در نور مستقیم خورشید و در جای مرطوب قرار ندهید. بهتر است برنج را در گونی‌های کنفی نگه‌داری کنید و هرگز نمک را به تنهایی روی برنج نریزید؛ چرا که آن را پوک می‌کند و از مرغوبیتش می‌کاهد. همچنین مصرف زیاد برنج دودی که نوعی برنج عطری است توصیه نمی‌شود؛ زیرا دود دادن باعث افزودن ترکیبات شیمیایی به محصول می‌شود که امروزه سرطان‌زایی آن ثابت شده است.([8])

تأثیر میوه و سبزی در پیشگیری از نقرس

یک متخصص بیماری‌های داخلى، نقرس را بیماری متابولیست عنوان کرد که با افزایش اسیداوریک خون در پی مصرف بیش از حد گوشت قرمز و حبوبات در مردان میانسال و مسن و نیز زنان یائسه ایجاد می‌شود.

ستاره ترابی در گفت‌وگو با ایسنا رسوب بلوهای منوسدیم اورات در بافت همبند و کلیه‌ها را علت التهاب شدید مفاصل در بیماری نقرس (MSU) معرفی کرد. درد مفاصل به صورت حاد، شایع‌ترین تظاهر بالینی زودرس نقرس است که معمولاً تنها یک مفصل در مراحل اولیه به آن مبتلا می‌شود. نقرس حاد چند مفصلی نیز در مردان مبتلا به افزایش فشارخون که سوءمصرف اتانول دارند و زنان، پس از سنین یائسگی دىده می‌شود. تورم و درد شدید مفصل هنگام شب نخستین حمله آرتریت نقرس است. مفاصل به سرعت گرم، قرمز و نسبت به لمس حساس شده و حملات اولیه در مدت 3 تا 10 روز فروکش می‌کند؛ به گونه‌ای که نشانه‌ای تا حمله بعدی باقی نمی‌ماند. کاهش مصرف گوشت قرمز و حبوبات و استفاده از گوشت ماهى؛ به ویژه ماهی سفید و آزاد، میوه، سبزی و کاهش وزن بهترین راه پیشگیری و مبارزه با نقرس است. ماهی آزاد به دلیل وجود امگا5 زیاد، بهترین نوع ماهی از نظر پزشکی بوده و مصرف ماهی سالمون و ساردین به دلیل وجود مقادیر زیادپورین توصیه نمی‌شود.([9])

زنجبیل ضدالتهاب و مفید برای مبتلایان به آرتروز

تحقیقات نشان داده است که زنجبیل به عنوان یک ماده ضدالتهاب برای افراد مبتلا به بیماری‌هایی چون آرتروز بسیار مفید است. استفاده از زنجبیل یک روش عالی برای زنان باردار است؛ زیرا فاقد عوارض جانبی مضر داروهای ضدتهوع به شمار می­آید.

زنجبیل در درمان انواع حالات تهوع صبحگاهی در دوران بارداری و عوارض جانبی شیمی درمانی و سرگیجه‌های پس از بیهوشی مفید است.

پزشکان برای جلوگیری از تهوع صبحگاهی مقدار 2 تا 4 گرم زنجبیل در روز و برای بیماری سفر، شامل: سرگیجه و تهوع در اثر حرکت وسیله نقلیه، نیز همین مقدار را نیم ساعت قبل از شروع مسافرت تجویز کرده‌اند. افزودن این ادویه به سبزیجات بخارپز، یا سالاد نتیجه‌ای عالی دارد.

یک فنجان آب جوش همراه با زنجبیل رنده شده و عسل می‌تواند به سادگی به نوشیدنی آرام‌بخش شبانه شما تبدیل شود. برای کسانی که طعم قوی زنجبیل را دوست ندارند کپسول‌های پودر زنجبیل در داروخانه­ها موجود است.([10])

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: